روانشناسی انسان گرا به عنوان یک شاخه از روانشناسی، به بررسی و تحلیل رفتار و تعاملات انسان با محیط طبیعی و اجتماعی خود می‌پردازد. این رویکرد، بر این باور است که برای درک و شناخت بهتر انسان و رفتارهایش، باید به عنوان یک جزء از محیط طبیعی و اجتماعی او، به تحلیل عوامل و شرایطی که تحت تأثیر این محیط‌ها قرار می‌گیرد، پرداخته شود.
روانشناسی انسان گرا، نگرشی کاملاً متفاوت از رویکردهای دیگر روانشناسی است. این رویکرد، بر خلاف رویکردهای شناختی و رفتارگرا، به فرد به عنوان یک واحد تکیه می‌کند و بر روی تجربیات فردی و نحوه واکنش او در برابر محیط، تمرکز دارد.
روانشناسی انسان گرا به تحلیل و بررسی عواملی که در تعامل انسان با محیط اطرافش نقش دارند، می‌پردازد. این عوامل عبارتند از:
1- عوامل فردی: شخصیت، سبک زندگی، باورها و ارزش‌ها، تجربیات شخصی و سایر عوامل مرتبط با فرد.
2- عوامل اجتماعی: فرهنگ، مذهب، اجتماع و سایر عوامل مرتبط با محیط اجتماعی.
3- عوامل طبیعی: شرایط آب و هوایی، جغرافیای منطقه و سایر عوامل مرتبط با محیط طبیعی.
در روانشناسی انسانگرا، به موضوعاتی مانند رشد فردی، تعاملات اجتماعی، شناخت و ظهور شخصیت، تمایلات و انگیزه‌های فردی، تأثیرات فرهنگی و طبیعی بر رفتار انسان، پرداخته می‌شود.
با توجه به مبانی روانشناسی انسانگرا، روانشناسان این رویکرد، در تحلیل رفتار انسان، به دنبال بهبود رفتار او و بهبود کیفیت زندگی او هستند. برای این منظور، روش‌های مختلفی مانند مشاوره، رواندرمانی و آموزش رفتار مثبت، برای کمک به فرد در بهبود رفتارش، استفاده می‌شود.
در نتیجه، روانشناسی انسانگرا به عنوان یک رویکرد مهم در رشته روانشناسی، به تحلیل رفتار و تعاملات انسان با محیط طبیعی و اجتماعی خود، پرداخته و بهبود رفتار انسان و کیفیت زندگی او را هدف قرار می‌دهد.
برای آشنایی با مکاتب روانشناسی وارد لینک زیر شوید
بدون دیدگاه